Njoj je Nobel dodijeljen "zbog njenog nepogrešivog pjesničkog glasa koji strogom ljepotom čini individualno postojanje univerzalnim".

Glikova je potomak mađarskih Jevreja koji su emigrirali u Ameriku. Pohađala je koledže Sara Lorens i Kolumbiju. Njena poezija pripada objektivističkoj poetici, nastaloj tokom tridesetih godina 20. vijeka, čiji su glavni predstavnici bili Luis Zukovski, Čarls Reznikof, Džordž Open i Karl Rakosi.

Prateći ovu poetiku ona tretira pjesme kao predmete, naglašavajući ozbiljnost, inteligenciju i pesnikovu sposobnost da pronicljivo posmatra svijet tako što upotrebljava obične svakodnevne riječi. U eseju "Dokazi i teorije" navodi kako zastupa poeziju koja se približava tišini i graniči sa iščeznućem.

Godine 1993. dobila je Pulicerovu nagradu za knjigu "Divlji iris". Bila je pjesnik laureat Biblioteke američkog kongresa 2003-2004. godine.