Prema izvještaju Defense Expressa, sistem ,nazvan ukrajinski KAB, već je u fazi probnih letova i postiže domet do 60 kilometara, sa planovima za povećanje dometa na 80 kilometara.

Projekat vodi ukrajinski projektni biro "Medoid“, koji je potvrdio da je sistem uspješno izbačen iz jurišnog bombardera Su-24 u ravnom letu.

"Namjerno replicirali dizajn ruskog UMPK-a"
Razvojni tim namjerno je replicirao spoljašnji dizajn ruskog UMPK-a kako bi skratio vrijeme razvoja, ali napominje da se unutrašnje komponente razlikuju, posebno sa ciljem postizanja veće preciznosti. Komplet za klizanje, namijenjen bombama od 500 kg, uključuje domaće proizvedene module za navođenje i krila, prenosi Index.hr.

Prema riječima predstavnika Medoida, Olega Vostrika, navigacioni sistem je ukrajinske proizvodnje, iako se testiranja sprovode i sa navigacionom jedinicom vodećeg francuskog proizvođača radi povećanja otpornosti na elektronsko ratovanje. Ipak, neki dijelovi još uvijek se moraju nabavljati iz inostranstva.

🇺🇦 Ukraine tests its own glide bomb—analog of Russia’s KAB.
Range: 60 km, planned: 80 km.

Now developers need funding to scale up production.

🎥:Defense Express pic.twitter.com/NEAngBg4wP

— Ivan Khomenko (@KhomenkoIv60065) June 25, 2025

U ovoj fazi sistem može pogađati ciljeve na udaljenosti od 60 kilometara, što odgovara operativnim zahtijevima koje su zajednički postavili Ministarstvo odbrane i projektni biro. Tim sada radi na povećanju efektivnog dometa na 80 kilometara.

"Teorijski maksimalni domet mogao bi biti 100 kilometara"
U optimalnim uslovima, kao što je visina izbacivanja od 10 kilometara, teorijski maksimalni domet mogao bi dostići 100 kilometara, u zavisnosti od taktičke upotrebe.

Trenutna faza testiranja uključuje niz probnih izbacivanja, a prvi rezultati potvrđuju efikasnost sistema za izbacivanje i klizanje. Dalja testiranja potrebna su za završetak procesa sertifikacije kroz Ministarstvo odbrane.

Međutim, Vostrik je naglasio da je finansiranje i dalje glavna prepreka ubrzanju razvoja i početku masovne proizvodnje.

Projektni biro pokrenuo je kampanju prikupljanja sredstava putem sopstvene Fondacije za napredne tehnologije, procjenjujući cijenu jedne jedinice na oko 1,2 miliona hrivnji, odnosno oko 21.500 evra.

"Potrebno  bar 100 ovakvih bombi dnevno"
Prema Medoidu, ukrajinskim snagama potrebno je najmanje 100 vođenih bombi ove vrste dnevno, što nije u potpunosti pokriveno zapadnim sistemima poput JDAM-ER, AASM Hammer ili GBU-39/B SDB. U poređenju sa njima, čak je i trenutni prototip već isplativiji od stranih alternativa.

Ranije je The Telegraph izvijestio da je novi ukrajinski sistem elektronskog ratovanja Lima nadmašio i ruske i zapadne sisteme u ometanju vođenih vazdušnih bombi koje se koriste u ruskim napadima.

Klizne bombe kao odgovor na protivvazdušnu odbranu
Klizne bombe predstavljaju jedno od najznačajnijih tehnoloških dostignuća u savremenom ratovanju, naročito na bojištima gdje protivnička protivvazdušna odbrana onemogućava siguran let borbenih aviona iznad ciljeva.

Ove bombe, opremljene sklopivim krilima i satelitskim navođenjem, omogućavaju avionima da ispuste smrtonosno punjenje sa udaljenosti od 40 do 70 kilometara, izvan dometa većine protivvazdušnih sistema. Takva tehnologija omogućila je ruskim vazdušnim snagama da masovno uništavaju utvrđene položaje, logističke baze i infrastrukturu, a istovremeno smanjuje rizik za pilote i avione.

Najznačajniji primjeri ruske upotrebe kliznih bombi u ratu u Ukrajini uključuju masovno bombardovanje gradova kao što su Avdijivka, Harkiv i Zaporožje.

Tokom ofanzive na Avdijivku, ruski bombarderi svakodnevno su ispaljivali stotine KAB i UMPK kliznih bombi, što je rezultovalo potpunim uništenjem grada i prinudnim povlačenjem ukrajinskih snaga. Samo u martu 2024. godine, prema ukrajinskim izvorima, na ukrajinske ciljeve bačeno je oko 3.000 takvih bombi, a tokom napada na Vovčansk korišćeno ih je više od 200 za sedam dana.

Ove bombe su se pokazale posebno efikasnim u probijanju dobro utvrđenih odbrambenih linija te su bile ključne u ruskom zauzimanju Avdijivke i napredovanju prema Pokrovski.

Ruska KAB klizna bomba (Korrektiruemaya Aviabomba) razvijena je kao odgovor na ograničenja tradicionalnih bombi slobodnog pada i potrebu za većim dometom i preciznošću.

Najčešće korišćene verzije su FAB-500, FAB-1500 i FAB-3000, koje su izvorno bile klasične gravitacione bombe, ali su modernizovane dodavanjem sklopivih krila i GPS navođenja. KAB bombe mogu biti teške od 500 do čak 3.000 kilograma i nose ogromnu količinu eksploziva, što ih čini izuzetno razornim.

Njihova masovna upotreba omogućila je Rusiji da, uz relativno niske troškove, ostvari značajne taktičke prednosti na bojištu, iako je u posljednjim mjesecima efikasnost tih bombi smanjena zbog ukrajinskih sistema elektronskog ratovanja i poboljšane protivvazdušne odbrane.