Digitalno restaurisana verzija neprolazne tragikomedije, reditelja Slobodana Šijana i scenariste Dušana Kovačevića, u produkciji “Centar filma”, proglašene za najbolji srpski i jugoslovenski film, na dan otvaranja francuskih bioskopa nakon karantina, prikazan je u 12 bioskopa širom te zemlje.

Kultno ostvarenje već uveliko obara rekorde kao klasik van engleskog govornog područja sa više od 3.000 gledalaca za samo tri nedjelje prikazivanja i nastavlja put privlačenja evropskog auditorijuma sa rezervisanih više od 50 bioskopa za naredni period u Francuskoj.

“Ko to tamo pjeva” je tokom 2020, dakle 40 godina nakon premijere na najprestižnijem svjetskom filmskom festivalu u Kanu, gdje je osvojio nagradu publike, selektovan u programu “Kan klasik”, koji predstavlja retrospektivu najznačajnijih ostvarenja iz istorije Kanskog festivala.

Pored filma “Ko to tamo pjeva”, u prošlogodišnjem izdanju bili su odabrani i filmovi “Raspoloženi za ljubav” reditelja Vong Kar-Vai-a, “Ulica” Federika Felinija, “Akatone” Pjer Paolo Pazolinija, “Pripremite maramice” autora Bertrana Blijea i drugi.

– Ponovno prepoznavanje kultnog klasika ispred bioskopskog platna jedne evropske zemlje, pobjeda je Šijanovog djela i srpske kinematografije koja i dalje umije da osvaja različite auditorijume. Filmska umjetnost je moćno oružje koje olakšava upoznavanje i nudi zajednički jezik za nove generacije – izjavila je ovim povodom Jadranka Blanuša, producentkinja i direktorka Centar Film-a.

Film “Ko to tamo pjeva” digitalno je restauriran u odjeljenju za digitalizaciju i digitalnu restauraciju Jugoslovenske kinoteke u okviru projekta “A1 Kinoteka” koji od 2017. sprovode Jugoslovenska kinoteka i kompanija A1.

Dušan Kovačević je svojevremeno pričao, a onda je podsjetio javnost na nedavnoj promociji njegove knjige poezije “Ja to tamo pjevam” (Laguna 2020), da je inspiraciju za pisanje scenarija filma dobio iz jedne novinske vijesti, gdje je pisalo da je u bombardovanju Beograda 6. aprila 1941. godine pogođen jedan putnički autobus rano ujutru i da su svi putnici izginuli.

Uvijek se pisac pitao šta li su svi oni tražili na jednom mjestu u to vrijeme da ih je sudbina tako zahvatila da svi zajedno izgube glavu, piše Blic.